پرم از شعر، ولی واژه ندارم استاد
که بزرگی شما را بسرایم استاد

کاخ و دربار ندارید که مداح شوم
 به چه سبکی دل خود را بنگارم استاد

ابر سرشاریم از گرمی درياي شما
 در پی وسعت امني که ببارم استاد

جز به خورشید کجا باید از این حرمان گفت
 سخت از سردی عالم گله دارم استاد

کاش می شد ز بهار دلتان سرتاسر
 روی این خاک گل مهر بکارم استاد