هجوم اشک از نفس خسته راه میگیرد
نگفته های دلم بوی چاه می گیرد

شب از تلالو یادت به آسمان دلم
تمام پنجره ها نقش ماه می گیرد

دلی که عاشق و دیوانه پس فرستادی
هنوز با تو مرا اشتباه می گیرد

چه کودکانه در این انتظار بی فرجام
از این خرابه سراغ پناه میگیرد

شرار شعله ی یادت به سینه ی تنگم
دگر به جای نفس از من آه میگیرد